หมายเหตุเกี่ยวกับไอออนของเชือกลวดเหล็กที่ใช้ในโครงสำหรับตั้งสิ่งของเครน
เชือกลวดเป็นส่วนประกอบที่ยืดหยุ่นที่ใช้ในปั้นจั่นโครงสำหรับตั้งสิ่งของส่วนใหญ่ใช้สำหรับยกเครื่องจักร การยกของกลุ่มตะขอนั้นเกิดจากการม้วนตัวกลองและรอกออกไปและเชือกลวดเหล็กเป็นส่วนประกอบที่ถูกเน้นโดยตรงในเครนสะพาน หากเชือกลวดไม่สามารถใช้งานได้อย่างถูกต้องจะมีอันตรายที่ซ่อนอยู่ขนาดใหญ่
เชือกลวดสามารถแบ่งออกเป็นห้าเกรดตามระดับความแข็งแรง สำหรับการยกสินค้าที่มีน้ำหนักเท่ากันยิ่งระดับความแข็งแรงสูงขึ้นเท่าไหร่เส้นผ่านศูนย์กลางของเชือกลวดก็จะยิ่งเล็กลงเท่านั้น แกนของลวดสลิงมีสองชนิดคือ: แกนป่านและแกนเหล็ก โดยทั่วไปจะใช้แกนเหล็กในสภาพแวดล้อมที่มีอุณหภูมิสูงเช่นรถเครนโลหะ ตามรูปแบบการติดต่อของเชือกลวดเหล็กเชือกลวดเหล็กสามารถแบ่งออกเป็นสามประเภท: แบบฟอร์มการติดต่อจุดแบบฟอร์มการติดต่อสายและแบบฟอร์มการติดต่อพื้นผิว แต่ละแบบฟอร์มมีข้อดีและข้อเสียของตัวเองซึ่งสามารถแก้ไขได้ตามสถานการณ์จริง สะพานทั่วไปและปั้นจั่นโครงสำหรับตั้งสิ่งของมักจะใช้เชือกลวดเหล็กที่มีระดับความแข็งแรง 1670 MPa แกนป่านรายชื่อผู้ติดต่อเส้นและพื้นผิวเรียบ
เมื่อมวลโหลดเพิ่มขึ้นแรงบิดหรือการหมุนจะเพิ่มขึ้น เมื่อความสูงในการยกเพิ่มขึ้นแนวโน้มของเชือกลวดก็จะเพิ่มขึ้นเช่นกัน ในระบบที่มีหลายขดลวดยิ่งระยะห่างระหว่างเชือกลวดสั้นเท่าไหร่ก็ยิ่งมีแนวโน้มที่จะทำให้กันและกันมากขึ้นเท่านั้น แรงบิดหรือระดับของการหมุนที่ผลิตโดยเชือกลวดจะได้รับผลกระทบจากโครงสร้าง ดังนั้นเมื่อเลือกโครงสร้างลวดสลิงสิ่งสำคัญคือต้องตัดสินใจว่าจะใช้เชือกลวด "ป้องกันการหมุน" หรือเชือกลวด "หมุนต่ำ" ซึ่งมักจะเป็นโครงสร้างแบบหลายสาระ ภายใต้สถานการณ์ปกติให้เลือกโครงสร้างเชือกลวด 6 เส้นหรือแปดเส้นนอกเหนือจากการโหลดหรือการหมุนของระบบมัลติขดลวดอาจทำให้เกิดปัญหาในการทำงาน
ผู้ผลิตอุปกรณ์ยกควรกำหนดความแข็งแรงขั้นต่ำของเชือกลวดที่ใช้ในระบบเฉพาะให้คุ้นเคยกับข้อบังคับท้องถิ่นมาตรฐานหรือข้อบังคับการใช้งานจริงและระบุปัจจัยการออกแบบปัจจัยการใช้งานหรือปัจจัยด้านความปลอดภัยของเชือกลวด นอกจากนี้เชือกลวดเหล็กแต่ละอันที่มีความยาวเท่ากันควรได้รับการสุ่มตัวอย่างสำหรับการทดสอบความเสียหายจากแรงดึงเพื่อยืนยันว่าเชือกลวดเหล็กตรงตามแรงแตกหักขั้นต่ำที่ระบุไว้ในแคตตาล็อกผลิตภัณฑ์หรือไม่
